چهارشنبه ۸ فروردين ۹۷
گفتم: من و تو fakeیم. ما توی یه دنیای ماتریکسی زندگی می کنیم. شاید ما یه جامعه ای باشیم که در گذشته ی یه جامعه ی دیگه بسر می بریم. یعنی اونها حال باشن و ما گذشته. شاید زمان خطی نباشه و ما مرکز کائنات نباشیم. مث ستاره هایی که سالها پیش خاموش شدن و ما هنوز نورشونو میبینیم.
گفت: خب حالا چکار کنیم؟
گفتم: هیچی، سیگارمونو می کشیم.